Twee mei 1978. Ik heb nu bijna negen maanden verkering met Jozef. Helaas ben je niet echt welkom hier in huis omdat mijn ouders mij nog te jong vinden voor verkering. Over twee dagen word ik 16 jaar. Gisteren was een nationale feestdag in België en jij bent uitgeweest. Ik mocht niet mee van mijn ouders. ’s Middags tijdens de lunch met mijn moeder wordt er op de deur geklopt en komt een man zeggen dat je vannacht een ongeluk hebt gehad.

Ik schrik maar denk niet meteen het ergste. Kort daarna vertelt hij dat je dood bent! Ik versteen en ga meteen naar mijn vriendin aan de overkant. We mogen je niet meer zien omdat je té ernstig verwond bent. Mijn 16e verjaardag en de hele week zijn onwerkelijk. De begrafenis is verschrikkelijk en tijdens de koffietafel geeft de uitvaartbegeleider mij het bebloede kettinkje terug wat ik jou voor je verjaardag heb gegeven. Dit is erg emotioneel voor mij. Jij bent mijn grote jeugdliefde en ik ben je nooit vergeten.

Járen hierna ga ik naar een regressietherapeut en komt deze gebeurtenis weer helemaal terug. Het blijkt dat ik jouw dood nog helemaal niet verwerkt heb. Het is een diep verdriet wat weer naar boven komt en je bent duidelijk aanwezig. Je dacht dat je met mij oud zou worden en kinderen zou krijgen. Dit is erg verdrietig voor ons allebei. Je vertelt dat je nog steeds heel veel van mij houdt. Ook geef je aan dat je mij wil helpen om mijn hoofdpijn en migraine weg te nemen. Dit doe je vaak en je helpt mij hier enorm mee!

Alle jaren hierna voel ik regelmatig jouw aanwezigheid en op 11 september 2019 ben ik aan het schrijven over de dood en krijg ik plotseling over heel mijn lijf kippenvel. Ik vraag wie er bij mij is en voel jouw aanwezigheid en ook van mijn lieve overleden vriendin. Er wordt gezegd “help de mensen”. Ik vraag of ik over mijn ervaringen mag schrijven en hoor “zal veel mensen steun geven, gewoon beginnen!” Ik voel de liefde in mijn hart en vertrouw erop dat ik veel mag doorgeven. Meteen ben ik met mijn boek gestart en alles wat ik schrijf wordt doorgegeven door jou. Zó mooi en prachtig hoe je over het hiernamaals vertelt!

Nu start ik dus ook met deze blog, want ook dit heb ik doorgekregen om te gaan doen. De naam van deze blog en van mijn boek werden mij ook verteld. Dit is dus mijn eerste blog die ik hier in alle oprechtheid plaats.

José den Ronde